Parafia Kazanów

Odsłony: 26850

DZIEJE PARAFII W KAZANOWIE

Do 1673 roku Kazanów nie miał swojego kościoła, była natomiast kaplica filialna parafii w Tczowie. Drewnianą kaplicę wystawił w roku 1550 Adam Kazanowski. Nowy, drewniany kościół (jako parafialny) ufundował w 1673 roku Mikołaj z Głogowca Głogowski herbu Grzymała. Chociaż dopiero w 1680 roku biskup Andrzej Trzebnicki powołał tu samodzielną parafię. Parafia ta była tak uboga, że nikt nie chciał objąć probostwa, ksiądz Wojciech Winnicki był tu przez kilkanaście miesięcy w latach 1682-83. jeszcze w 1688 posługi kapłańskie pełnili, dojeżdżając z Radomia bernardyni. Kościół ponownie konsekrowano w 1690 roku i wtedy probostwo objął Maciej Jurkiewicz. Proboszczem był do 1717 roku.

Kolejni kapłani:

Piotr Wróblewski (1718), Kazimierz Chybicki (1721), Franciszek Nowacki (1736), Wawrzyniec Borzęcki (1744), Bernard Wroński (1775), Ambroży Wrześniakowski (do 1805), Walenty Suchański (do 1815), Jan Wawrzycki (do 1828 ), Jakób Sobolewski (do 1858), Michał Starzyński (do 1867), Franciszek Malesza (do 1894 roku), Maciej Zieliński (do 1902), Aleksander Siwiecki (do 1916), Stefan Czernikiewicz (do 1936), Stanisław Dudziński (do 1938), Stefan Wadowski (do 1951), Leon Figarski (do 1967), Bogumił Polinceusz (1983), Czesław Błaszczykiewicz (do dziś).

Do parafii w Kazanowie należą: Dębnica, Góry Kroczewskie, Kroczów, Leopoldów, Miechów (od 1838), Nowa i Stara Ostrownica, Ostrówka (od 1827), Osuchów (od 1878 roku), Paluch i Sajdy. Na przełomie XIX i XX wieku parafia liczyła 3573 wiernych. Po Powstaniu Styczniowym Kazanów utracił prawa miejskie. Pierwsza szkoła w Kazanowie (nie licząc małej parafialnej) powstała w roku 1867. Bardziej „starożytna” jest część gminy należąca do parafii w Odechowie. Parafia powstała tam na początku XV wieku. Była to prebenda kolegiaty sandomierskiej. Pierwszy drewniany kościół p.w. Zwiastowania Najświętszej Marii Panny wzniósł w roku 1410 Mikołaj Trąba kanonik kanonik kolegiaty w Sandomierzu, późniejszy arcybiskup gnieźnieński. W roku 1460 był konsekrowany murowany kościół w stylu gotyckim. Do początku XX wieku w okolicy mówiło się: „czerwony jak kościół odechowski”. Murowany kościół współfundował jakiś Paweł z Kazanowa, a murował Szymon Makowski.

W Domu Gotyckim w Puławach zachował się na ołtarzyku pochodzącym z kościoła w Odechowie napis: „Fabricavit ecclesiam XCCCCLX Johannes Dlugos” (Kościół zbudował 1469 Jan Długosz). Trzy lata później Jan Długosz zamienił parafię odechowską na bardziej zasobniejszą parafię zajączkowską w rejonie Sandomierza. W Odechowie znajdował się folwark sołtysi z młynem, a od końca XV wieku folwark szlachecki, który obejmował obok Odechowa, także Miasteczko Odechowskie i Niedarczów. Po 1463 roku prebenda i folwark przechodziły z rąk do rąk. Najpierw właścicielem był Prandota Kamiński herbu Rawa (Rawicz) przed rokiem 1529, a później Jan Ciołek herbu Ciołek (1529), następnie Andrzej Ciołek (ok. 1549). Po tym roku folwark i prebendę odechowską trzymają lub dzierżawią: Tymińscy herbu Nałęcz (aż do przełomu XVII i XVIII wieku), Malczowscy, Chądzyńscy i Potkańscy. W roku 1822 dobra odechowskie nabył Michał Szymaniecki, a od niego Błażej Widarkiewicz w roku 1833, a po nim w roku 1843 jego córka Eleonora Wolska. W 1852 roku majątek nabył za 20250 rubli niejaki Jan Skiba, a od niego Stanisław Szymoński. W roku 1858 właścicielem był już Karol Staniszewski, który sprzedał do Żydom. Żydzi w latach 1874-75 rozparcelowali go między miejscowych rolników. Wiele heraldycznych zabytków znajduje się w kościele parafialnym.

W kaplicy dobudowanej przez Tymińskich w 1695 roku na sklepieniui znajdują się herby Nałęcz, Jasieńczyk i Łabędź. Natomiast w samym kościele na belce przy chórze, pod napisem: Domine ne intres in iudicum cum servo tuo. Propter niquitates mese, et a laqueo mortis libera me. Anno 1601. Herby: Wieniawa, Orzeł, Dębno, Prus I, Pobóg, Oksza, Gryf, Bogoria, Znin, Pomian, Korczak, Pilawa, Jelita, Kościesza, głowa z koroną, herb kapituły krakowskiej (trzy korony) i herb Ziemi Sandomierskiej. Należy sądzić, iż są to herby rodowe okolicznej szlachty, biskupa, kanonika, być może3 proboszcza, fundatorów kościoła itp. Kamienne kartusze znajdowały się na zewnątrz kościoła, ale z biegiem lat i w trakcie licznych renowacji uległy zniszczeniu. Z Odechowa wywodzi się ród Odechowskich herbu Grzymała.

Kalendarium Kazanowa

Odsłony: 17358

1566 r. - Założenie Kazanowa na gruntach wsi Miechów, przez rotmistrza Marcina Kazanowskiego. Nazwisko Kazanowski pochodzi od Komesów Mediolańskich. Jeden z nich zbudował nowy pałac i nazwał go „kazanowa”, co znaczy „nowy dom” i od tego pałacu sukcesorowie zaczęli podpisywać się de Kazanowa. Pieczętowali się herbem: domek złoty z drzwiami i trzema oknami.

Jeden z Kazanowskich przybył do Polski i od niego pochodzi cały ród Kazanowskich. Przyjęli nowy herb: „Grzymałę” – w żółtym oplu mur z sześciu rzędów, na nim trzy wieże czerwone z bramą otwartą, w której stoi mąż zbrojny z mieczem w prawej ręce, nad hełmem pięć piór pawich. Marcin Kazanowski był synem Stanisława podkomorzego lubelskiego i matki Siemińskiej herbu Dębno.

1622, 1623, 1625, 1652 - Kazanów nawiedzały  klęski morowej zarazy.

Luty 1656 -  Karol Gustaw, król szwedzki, w czasie przemarszu wojsk szwedzkich do Jasieńca, w znacznym stopniu spalił Kazanów.

1656-1660 - Najazdy szwedzkie połączone z parokrotnym przejściem ich wojsk przez Kazanów spowodowały wielkie zniszczenie miasta.

1663 - odbudowany Kazanów przechodzi w ręce rodziny Głogowskich. Mikołaj Głogowski był kasztelanem radomskim herbu „Grzymała” i dziedzicem rozległych włości na Rusi i w województwach: sandomierskim i rawskim. Po śmierci pierwszej żony poślubia Aleksandrę Kazanowską, siostrę Adama Kazanowskiego ulubieńca króla Władysława IV.

Kolejnymi właścicielami miasta były: rodzina Strzałkowskich, Tarłów, Chomentowskich, Giebułtowskich, Wąsowiczów, Chociszewskich, Nowosielskich, Kochanowskich, Domańskich, Skarżyńskich, Laskowskich. Stanisław Chomentowski był marszałkiem przy królu Auguście II.

1673 - Z fundacji Aleksandry i Michała Głogowskich na miejscu kapliczki został wzniesiony drewniany kościółek pod wezwaniem „Przemienienia Pana Jezusa i Św. Mikołaja”.

1690 - Konsekracja kościoła.

1683 - Król Jan II Sobieski zatwierdził urządzenie wszystkich cechów w Kazanowie. Przywilej ten wyjednał dla miasta jego nowy dziedzic Remigiusz Strzałkowski.

1711-1736  - W 1711 r. został założony przez ks. Kazimierza Chylińskiego przytułek dla ubogich „hospitale pauperum”. Mieścił się on w czteroizbowym drewnianym domu. Jego mieszkańcy utrzymywali się z pracy przy posłudze w kościele i na cmentarzu oraz z dobrowolnych ofiar parafian.

1788-1790 - Na miejscu drewnianego kościoła wybudowano nowy obiekt z cegły palonej. Fundatorem był Jan Kanty-Dunin-Wąsowicz – nowy właściciel majątków.

1807 - Założony został cmentarz rzymsko-katolicki przy drodze zwoleńskiej.

1829 - wybudowano i uruchomiono hutę szkła, jej właścicielem był Leopold Kochanowski – nowy właściciel Kazanowa i dziedzic. Pracowało w niej ogółem 112 osób. Huta zlikwidowana została w 1894 r. Obecnie na polach jako dowódistnienia na tym terenie huty szkła można jeszcze spotkać błyszczące w ziemi szkiełka.

1831 - Burmistrzem miasta był Andrzej Grodecki, a od 1860 Antoni Świechowski.

1839 - Wielka powódź nawiedziła miasto. Grad wielkości włoskiego orzecha zniszczył zboże i warzywa.

1843 - Wzniesiona została przez Antoniego Amanowicza murowana kapliczka. Obok niej znajdowała się studzienka. Kazanowianie oraz ludzie z pobliskich okolic czerpali z niej wodę dla chorych. Wierzono w lecznicze właściwości tej wody.

1855 - Epidemia cholery.

1868 - Kazanów traci prawa miejskie i staje się osadą.

sierpień-grudzień 1872 W Kazanowie panuje epidemia chorób: ospy i cholery.

1876 - Powstanie pierwszej świeckiej szkoły elementarnej. Jej nauczycielem był pan Kapczyński. Do 1933 r. szkoła mieściła się w prywatnych budynkach.

1914-1918

Poważne zniszczenie Kazanowa podczas I wojny światowej. Wioski położone nad rzeką zostały spalone. Zginęło wielu żołnierzy niemieckich i austriackich. Zwłoki około 300 leżą na cmentarzu w Kazanowie.

18-19 lipca 1915 -Na terenie Kazanowa znajdowały się rosyjskie okopy w okolicach rzeki Iłżanki.

Zima 1929-1930 - Bardzo mroźna zima powoduje klęskę urodzaju.

1932-1933 - Wybudowano murowany budynek szkolny. W 1933 r. czteroklasową szkołę przekształcono w siedmioklasową.

1935 - Założono Spółdzielnię Spożywców, którą po II wojnie światowej przekształcono w Spółdzielnię „Samopomoc Chłopską”.

1937 - Parafia Kazanów liczy 817 mieszkań, w których zamieszkuje 4400 osób.

1939-1945 - II wojna światowa spowodowała zniszczenia i spustoszenia Kazanowa i jego okolic.

Listopad 1941 - Żandarmeria niemiecka z Iłży podpaliła wieś Pieńki Kazanowskie, w wyniku czego zostało spalone 21 gospodarstw. Zabito 2 osoby.

18 marca 1942 - W związku z działalnością partyzancką miejscowej ludności oraz zabiciem żandarma niemieckiego o nazwisku Gramm, hitlerowcy dokonali egzekucji na mieszkańcach Kazanowa i okolic. W lasku za Kazanowem rozstrzelano 16 Polaków i 16 Żydów.

30 marca 1942 - Hitlerowcy rozstrzelali mieszkańca Kroczowa Mniejszego pana Wojciecha Gołąbka. Aresztowano 5 osób i wysłano je do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Osoby te nie powróciły już stamtąd.

16 lipca 1942 - Żandarmi z Iłży zastrzelili w Kazanowie Juliana Lipskiego.

6 września 1942 - Hilerowcy aresztowali mieszkańca wsi Kopiec Stefana Guta, którego powiesili w Starachowicach.

Październik 1942  -  Podczas wywożenia 860 Żydów zamieszkałych na tym terenie zamordowano 12 osób żydowskich.

17 grudnia 1942  -  Hitlerowcy aresztowali Hieronima Matysiaka z Kazanowa i Stanisława Utkowskiego ze wsi Sajdy. Rozstrzelano ich w Ciepielowie.

30 grudnia 1942  -  Hitlerowcy aresztowali a następnie rozstrzelali w Ciepielowie Piotra Kulińskiego z Niedarczowa  Dolnego.

5 lipca 1943  -  Żandarmeria niemiecka z Iłży rozstrzelała w lesie pod Kowalkowem Stefana Bińkowskiego i Franciszka Dziedzicę z Dębniaka.

11 lipca 1943  -  Żandarmeria niemiecka z Iłży pod dowództwem Odera rozstrzelała we wsi Ruda Jana Lipca oraz Władysława Wiosnę z Lipska (będącego przejazdem u Lipców).

Wspomniana wyżej żandarmeria dokonała w Kazanowie i okolicach szeregu masowych mordów, rozstrzelano:

-         urzędniczkę pocztową Jadwigę Piekarską z Kazanowa wraz z jej sześcioletnim synem Romanem,

-         zastępcę sołtysa Mikołaja Pyszczka i jego brata Czesława,

-         Stanisławę Hajduk i jej dwoje małych dzieci, z których młodsze komendant Oder rozstrzelał na rękach matki. Ciała ich wrzucono do podpalonego budynku,

-         ciężarną Jadwigę Pawlak ze wsi Kroczów Mniejszy i jej dwuletniego synka Zygmunta.

18 lipca 1943  Żandarmeria niemiecka z Ciepielowa wymordowała całą rodzinę sklepikarza Juliana Sowińskiego ze wsi Kroczów Mniejszy. Ciała ich wrzucono do płonącego budynku.

10 listopada 1943 W Zakrzówku Kolonii żandarmi rozstrzelali Mariana i Stanisława Karpińskich.

27 grudnia 1943 Hitlerowcy rozstrzelali Jana Oko i Jana Grudnia z Niedarczowa Dolnego oraz Józefa Kamieńskiego ze wsi Dębniak.

3 marca 1944 Żandarmeria niemiecka z Iłży aresztowała i rozstrzelała Jana i Stanisława  Wójcików z Kazanowa oraz Stanisława Rutę ze wsi Miechów.

10 listopada 1944 Niemcy zamordowali rolnika Jana Nowakowskiego z Niedarczowa Dolnego.

Grudzień 1944 Partyzanci zamordowali szpiega Józefa Matusa, który donosił Niemcom.

1945 W lasku za Kazanowem wzniesiono pomnik dla uczczenia pamięci zamordowanych w 1942 r.

1946-1947 W okolicach Kazanowa grasowały bandy.

1956  Zainstalowano w Kazanowie pierwsze telefony.

1957 Nastąpiło otwarcie Gromadzkiej Biblioteki Publicznej. Księgozbiór biblioteki liczył w chwili otwarcia 7265 dzieł. Wybudowano również most na Iłżance.

22 marca pożar w Kazanowie.

1958-1971 W 1958 r. rozpoczęto budowę Domu Kultury. W trakcie prac budowlanych postanowiono przeznaczyć obiekt na szkołę. Inwestycję zakończono w 1971 r.

14 czerwca 1959 Otwarto nową linię autobusową PKS łączącą Kazanów z Radomiem.

6 października 1959 W Kazanowie zabłysło po raz pierwszy światło elektryczne.

Czerwiec-lipec 1960 Wielka powódź nawiedziła Kazanów, rzeka Iłżanka zalała pola i ogrody, zniszczyła most.

18 października 1961 Został oddany do użytku dzisiejszy budynek gminny, w którym kiedyś mieściło się Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej oraz Urząd Pocztowy, posterunek M.O. i biblioteka publiczna. Teraz mieści się tu oprócz siedziby gminy, posterunek policji, biblioteka publiczna oraz kawiarenka internetowa.

21 lipca 1962

Uruchomiony został ogólnie dostępny wielobranżowy, piętrowy Rolniczy Dom Towarowy, w którym na parterze mieściły się sklepy: spożywczy, tekstylny, artykułów gospodarstwa domowego i drobnych artykułów rolnych. Na piętrze mieściły się biura Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”.

1964  Oddano do użytku mieszkańców bar „Nad Iłżanką” oraz plac targowy.

Klęska urodzaju z powodu suszy.

Luty 1965 Mroźna i śnieżna zima. Na przełomie lutego i marca Kazanów był tak zasypany, że przez dwa tygodnie nie kursowały autobusy PKS.

19 maja 1965 Wielka wichura powala kilka stodół zrywa kilka dachów i wyrywa drzewa.

1966 Uruchomiono przedszkole.

13 września 1970 Na miejscowym cmentarzu odsłonięto pomnik ku czci partyzantów z Batalionów Chłopskich pomordowanych przez okupanta w II wojnie światowej.

1 stycznia 1973 Powstaje gmina Kazanów.

1985 Gminny Ośrodek Zdrowia zostaje przeniesiony do nowego budynku.

1986 Powstała miejscowa prywatna rozlewnia wód.

1997 Oddanie nowej sali gimnastycznej przy szkole podstawowej w Kazanowie.

1997 Oddanie nowej sali gimnastycznej przy szkole podstawowej w Kowalkowie.

1999 Oddanie do użytku budynku Ochotniczej Straży Pożarnej, w którym obecnie mieści się również przedszkole.

1 września 1999 Rozpoczęcie nauki po raz pierwszy w Publicznym Gimnazjum w Kazanowie, jedynym na terenie gminy.

24 października 2001 Oddanie do użytku skrzydła przy gimnazjum.

2002 Otwarcie kawiarenki internetowej w budynku gminnym.

30 września 2002 oddanie nowej sali gimnastycznej przy szkole podstawowej w Zakrzówku.

lipiec 2003 Oddanie do użytku budynku Stacji Uzdatniania Wody w Kazanowie oraz I etap wodociągu dla m. Kazanów, Miechów Wieś i miechów Kolonia

Sierpień 2003 Termomodernizacja budynku Publicznej Szkoły Podstawowej w Kazanowie

Listopad 2003 Otwarcie Gminnego Centrum Informacji w Kazanowie z e-punktami w Kowalkowie, Zakrzówku, Niedarczowie

Październik 2004 Oddanie Gminnej Oczyszczalni Ścieków i Kanalizacji

Listopad 2005 Oddanie do użytku wodociągu w m. Dębnica, Kroczów Większy, cz.Osuchowa

 

W roku 2006wybudowano i oddano do użytku sieć wodociągową z przyłączami dla miejscowości Miechów Kolonia, Osuchów Dobiec o długości sieci – 6397 m, wykonano 94 przyłącza wodociągowe o łącznej długości 3786m.

Wykonano termomodernizację budynku PSP w Zakrzówku.

Rozbudowa OSP w Zakrzówku.

Rozpoczęcie budowy drogi Kopiec - Niedarczów o długości 655mb

 

W roku 2007wybudowano i oddano do użytku sieć wodociągową z przyłączami dla miejscowościach Kroczów Większy, Kroczów Mniejszy, Ranachów o dł.14,7km wraz z przyłączami wodociągowymi i podłączono 127gospodarstw.

Drugą inwestycją w 2007 była budowa II Etapu kanalizacji sanitarnej w Kazanowie dla miejscowości Miechów Wieś i Miechów Kolonia o dł. 2,69km.

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Niedarczów Dolny Wieś

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Kowalków Wieś.

        

W roku 2008wybudowano Stację Uzdatniania Wody w Ostrownicy Wsi wydajności technologicznej 6.5m3/h, która będzie zasilać wodociąg planowany

w roku 2009 dla miejscowości Ostrownica Wieś, Ostrownica Kolonia, Ostrówka.

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Niedarczów Dolny Kolonia na odcinku 1km.

Modernizacja boiska sportowego w Kazanowie- I etap.

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Dębnica na odcinku 0,5km.

Przebudowa chodników-prawa strona ul. Kościelna- etap I.

Termomodernizacja budynku PSP w Kowalkowie.

Remont mogiły zbiorowej- Bohaterskim Żołnierzom II Wojny Światowej wystawionej na cmentarzu Parafialnym w Kazanowie oraz w miejscowości Osuchów- Ruch oporu.

 

 

W roku 2009wybudowano w dwóch etapach  sieć wodociągową z przyłączami dla miejscowości Ostrownica Wieś i Ostrownica Kolonia,  o długości sieci – 8314m.

 

Modernizacja boiska sportowego w Kazanowie- II etap.

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Niedarczów Górny Kolonia na odcinku 0,5km.

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Dębnica na odcinku 1km.

Przebudowa chodników-prawa strona ul. Kościelna- etap II

Rozbudowa budynków Strażnic - OSP Zakrzówek oraz OSP Kowalków

 

W roku 2010dokończono wodociągowanie Ostrownica Wieś, Ostrownica Kolonia, Ostrówka. Łączna sieć wodociągowa 15.578,5m oraz 141 przyłączy.

 

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Niedarczów Górny Wieś na odcinku 0,6km.

 

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Osuchów, na odcinku 0,5km.

 Kroczów Mniejszy na odcinku 0,5km.

 

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Kowalków Wieś  na odcinku 0,4km.

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Ostrownica Kolonia na odcinku 0,81km.

Przebudowa drogi gminnej w miejscowości Ruda na odcinku 0,66km

 

Odnowa centrum w Kazanowie chodniki, parkingi, zagospodarowanie skweru.

 

W roku 2011

Budowy drogi gminnej  w miejscowości Osuchów

Budowy drogi gminnej  w miejscowości Kowalków cmentarz

Budowy drogi gminnej  w miejscowości Ostrownica Przydatki

Budowy drogi gminnej  w miejscowości Kroczów Większy

Modernizacja PSP Kowalków

Historia Kazanowa

Odsłony: 22112

W XVI wieku znaczna część dzisiejszej gminy Kazanów należała do rodu Kazanowskich herbu Grzymała.

W roku 1566 Marcin Kazanowski – hetman polny koronny – uzyskał od króla Zygmunta Augusta przywilej na założenie miasta na gruntach wsi Miechów. Miasto Kazanów lokowane było na prawie niemieckim, uzyskało prawo organizacji jarmarków i targów. Kolejni właściciele Kazanowa – rodzina Głogowskich herbu Grzymała – rozpoczynają budowę kościoła parafialnego.

W wieku XVII właściciel Kazanowa Remigian Strzałkowski herbu Prawdzic uzyskał od króla Jana III Sobieskiego przywilej na założenie wszystkich cechów. Kolejnymi właścicielami miasta i okolicznych posiadłości byli Chomentowscy herbu Lis, Tarłowie herbu Topór, Giebułtowscy herbu Lis, Dunin-Wąsowiczowie herbu Łabędź, Chociszewscy herbu Junosza, Nowosielscy herbu Sas, Kochanowscy herbu Korwin, Domańscy herbu Laryssa, Skrzyńscy herbu Zaremba i Pruszakowie herbu Leliwa. W roku 1866, na mocy ukazu carskiego, miasto zyskało status „narodowego”. W tym samym roku utraciło prawa miejskie i zostało osadą. Mieszkańcy Kazanowa utrzymywali się z rolnictwa, znane są również tradycje rzemieślnicze – głównie szewskie i krawieckie.

W XIX wieku znaczną liczbę mieszkańców – dochodzącą do 45 % - stanowili Żydzi, zajmujący się przeważnie handlem i rzemiosłem. Największą liczbę mieszkańców – około 1500 – miał Kazanów na początku XX wieku. Kazanów był kilkakrotnie palony i niszczony w trakcie wojen, co przy położeniu z dala od głównych szlaków komunikacyjnych przyczyniło się do ubożenia ludności i stopniowej utarty znaczenia.

Od 1972 roku Kazanów jest siedzibą gminy. Na dawnych dokumentach miejskich występuje herb Ostoja Obecnie prowadzone są badania w archiwach, które pozwolą ustalić historyczny herb Kazanowa. Historia gminy Kazanów, to oprócz dziejów samego miasteczka Kazanów, także dzieje dwóch parafii: kazanowskiej i odechowskiej. Sam Odechów (jako Nowy Targ) przez krótki czas (od 1537 roku) był miasteczkiem, ale była to lokacja nieudana i jedynym śladem „miejskości” jest wioska zwana Miasteczko. Cała zachodnia część gminy – jej sołectwa: Kowalków, Kowalków Kolonia, Wólka Gonciarska, Wólka Maziarska, Kopiec, Zakrzówek – Wieś, Zakrzówek – Kolonia, Ruda (Kosiorowa), Borów, Dębniak, Niedarczów Dolny – Wieś, Niedarczów Dolny – Kolonia, Niedarczów Górny – Wieś, Niedarczów Górny – Kolonia – należały i należą do parafii w Odechowie, które leży już w gminie Skaryszew. Dawne miasteczko Kazanów leży nad rzeczką Iłżanką lub Chotczą (Chodzieżą).

Na mocy przywileju króla Zygmunta Augusta z 1566 roku zostało założone przez Marcina Kazanowskiego herbu Grzymała na gruntach wsi Miechów. Fakt ten potwierdzony został w radomskich księgach ziemskich pod rokiem 1588. Królewski przywilej nadawał Kazanowowi prawa magdeburskie oraz 3 jarmarki na: Trzech Króli, na dzień św. Trójcy i św. Franciszka. Miasto miało prawo do targów w sobotę. Jak piszą współcześni: „…prócz chwastów, bylicy i ostu dzikiego nic się nie rodzi”. Kazanów mocno ucierpiał w czasie potopu szwedzkiego. Po potopie właścicielami miasteczka zostali Głogowscy. Ale przed 1683 rokiem miasto przejął już ród Strzałkowskich herbu Ostoja. Wystarali się oni u króla Jana III Sobieskiego o przywileje na założenie cechów w Kazanowie. Niestety miasteczko nie rozwijało się, liczba mieszkańców wahała się między 200-300 osób. Np. w latach 1662-1667 w Kazanowie mieszkało 226 osób w XVIII wieku. Po nich w ciągu stu lat było kilkunastu właścicieli: Głogowscy herbu Grzymała, Chomentowscy herbu Oksza, Giebułtowscy herbu Nowina, Tarłowie herbu Topór, Wąsowiczowie herbu Łabędź, Nowosielscy herbu Ślepowron i Kochanowscy herbu Korwin. Przedstawiciel tego ostatniego rodu był budowniczym nowego kościoła w roku 1863. wcześniej w roku 1798 zbudowano przy kościele szpital (przytułek), który jeszcze na początku XX wieku służył za organistówkę. W roku 1818 parafia kazanowska (Kazanów i Dębnica) liczyła 402 wiernych. W roku 1827 w Kazanowie było 83 domy drewniane, murowany kościół i drewniana bożnica. Miasteczko liczyło 601 mieszkańców, w tym: 205 Żydów. Nie wiadomo kiedy dołożono Kazanowowi czwarty jarmark na św. Marcina. Mimo tego miasteczko podupadło, zaniechano sobotnich jarmarków, a w połowie XIX wieku i targów. Niedługo potem ratusz oddano w dzierżawę. Na przełomie lat 1939-1940 pojawiła się bezimienna organizacja, której pierwszym organizatorem był Władysław Gołąbek "Boryna" z Kroczowa Mniejszego.

W 1942 roku weszła ona w skład BCh i przyjęła nazwę BCh "Ośki". W walce z hitlerowskim okupantem zasłynęli: Jan Sońta - "Ośka" Władysław Gołąbek - "Boryna" Józef Owczarek - "Posępny" Władysław Owczarek - "Bula" Tadeusz Wojtyniak - "Baca". Za działalność partyzancką miejscowej ludności, żandarmeria niemiecka spaliła w listopadzie 1941 roku wieś Pieńki Kazanowskie. Za zabicie niemieckiego żandarma hitlerowcy dokonali 18 marca 1942 roku egzekucji na mieszkańcach Kazanowa i okolic. W lasach przy trasie Kazanów - Kroczów Większy zostrezlali 16 Polaków i 16 Żydów.11 Lipca 1942 roku żandarmeria niemiecka z Iłży dokonała w Kazanowie i okolicach masowych mordów mieszkańców.

W 1945 roku w laskach za Kazanowem wzniesiono pomnik dla uczczenia pamięci zamordowanych 18 marca 1942 roku.W roku 1956 zainstalowano pierwsze telefony w Kazanowie. W roku 1957 nastąpiło otwarcie Gromadzkiej Biblioteki Publicznej w Kazanowie. W 1958 roku rozpoczęto budowę Domu Kultury w Kazanowie. W trakcie prac budowlanych postanowiono przeznaczyć budynek na szkołę. Inwestycję zakończono w roku 1971. W 1959 roku otwarto nową linię autobusową PKS łączącą Kazanów z Radomiem, w Kazanowie również w tym roku podłączono sieć elektryczną. W roku 1961 został oddany do użytku nowy budynek, w którym umieszczono prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej oraz Urząd Pocztowy, posterunek MO i bibliotekę publiczną. W 1962 roku uruchomiony został piętrowy dom towarowy, w którym na parterze mieszczą się sklepy, na piętrze - biura Spółdzielni "Samopomoc Chłopska".W 1964 roku oddano do użytku mieszkańców bar "Nad Iłżanką". W roku 1966 uruchomiono pierwsze przedszkole w Kazanowie. W 1970 roku na miejscowym Cmentarzu odsłonięto pomnik ku czci partyzantów Batalionów Chłopskich pomordowanych przez okupanta w czasie II wojny światowej.W roku 1972 powstała Zasadnicza Szkoła Rolnicza w Kazanowie. 1 stycznia 1973 roku z dawnej Gromadzkiej Rady Narodowej Kazanowa, Kowalkowa oraz części sołectw GRN Odechów powstała gmina Kazanów. W roku 1985 Gminny Ośrodek Zdrowia zostaje przeniesioną do nowego budynku. W 1997 roku oddano do użytku salę gimnastyczną przy PSP w Kowalkowie. W 1999 roku wybudowano obiekt, w którym znalazły swoją siedzibę Państwowe Przedszkole i OSP w Kazanowie. W roku 2000 rozbudowano PSP w Kazanowie, a w roku 2001 oddano do użytku nową część PG w Kazanowie. Po reformie administracyjnej kraju Kazanów znalazł się w powiecie zwoleńskim województwa mazowieckiego.

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej

Odsłony: 33513

GMINNY OŚRODEK POMOCY SPOŁECZNEJ
Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej
mgr Agnieszka Brożek
tel. /048/ 386 49 12
e-mail: opieka@kazanow.pl

Pracownicy socjalni
mgr Agnieszka Jaśkiewicz
mgr Weronika Kwiecińska
tel. /048/ 386 49 22
Asystent rodziny
mgr Karolina Styczeń-Sulima
tel. /048/ 386 49 22

Świadczenia rodzinne, fundusz alimentacyjny
mgr Anna Siadaczka - inspektor
mgr Anna Gąbka - Inspektor
tel. /048/ 386 49 23

Gminna Instytucja Kultury

Odsłony: 17032

Gminna Instytucja Kultury pn. Gminna Biblioteka Publiczna w Kazanowie

Barbara Bronisz – Kierownik - 48 676-61-16

Filia w Kowalkowie

Ewa Bernaciak – Kierownik 48 676-78-88

Referat finansowy

Odsłony: 17670

Podatki:

Marta Kłys - 48 386-49-20


podatki@kazanow.pl

Referat Finansowy:

Sylwia Cieślik – inspektor 48 386-49-13

Ilona Skorupska - 48 386-49-13

Renata Wolszczak – inspektor 48 386-49-17


 

Skarbnik Gminy:
Jadwiga Gąbka - 48 386-49-21

Obsługa kasy:

Refarat podatkowy zajmuje się:

1. Opracowywaniem uchwał i decyzji w sprawach ustalenia wysokości stawek dotyczących wymiaru należności podatkowych.
2. Zbieranie informacji i zeznań podatkowych niezbędnych do wymiaru zobowiązań pieniężnych.
3. Dokonywanie wymiaru zobowiązań pieniężnych od rolników indywidualnych oraz od osób prawnych.
4. Rozliczanie sołtysów oraz obliczanie prowizji z tytułu zainkasowanej gotówki.
5. Wystawianie upomnień i tytułów wykonawczych do egzekucji.
6. Przyjmowanie wniosków o zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej.
7. Sporządzanie sprawozdań o wynikach wymiaru zobowiązań pieniężnych.

W referacie można załatwić:

1. Złożyć wniosek o zastosowanie ulgi z tytułu zakupu gruntów i ulgi inwestycyjnej /wybudowanego budynku gospodarczego.
2. Sprawy związane z umorzeniem podatków.
3. Dokonać wpłaty podatku.
4. Złożyć wniosek o zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej.
5. Złożyć deklarację i informację na nabyty środek transportowy.
6. Złożyć informację lub jej korektę o posiadanych budynkach.